U bent hier: 

MURPHY?MURPHY?

Kloppen... meestal klopt het niet. Als alles altijd klopte zouden we allemaal hoogbegaafd geboren worden uit liefhebbende ouders. We zouden een onbekommerde jeugd doorbrengen in een kasteel en afstuderen met grootste onderscheiding en van de ene goedbetaalde, zinvolle job naar de andere hoppen. Bij toeval zouden we die ene partner tegenkomen die ons begrijpt, bemint en bewondert. En net na onze honderdste verjaardag zouden we sterven, omringd door allen die ons dierbaar zijn.

Als alles klopte, bestond er zelfs een hemel, waar we daarna tot in de eeuwigheid nog een groter geluk zouden beleven, van een orde die we ons nu nog niet eens kunnen voorstellen. Ik hoef je niet uit te leggen wat er allemaal fout kan gaan met zo'n ambitieus project. Er is een wet die zegt: als er iets fout kan gaan, zal het ook fout gaan.

Daarom is het ook zo ongelooflijk verheugend als eens in de zoveel jaar, onaangekondigd en tegen alle verwachtingen in, iets van begin tot einde klopt; zoals dit project. Een bijna onmogelijke financiering en preparatie van Jeep (en toebehoren) rond krijgen op enkele maanden - een traject van 15.000km, waarvan meer dan 1.000km op onverharde gravel of zand, afleggen zonder noemenswaardige technische problemen - door steden navigeren, zonder verkeersregels - probleemloos door woestijn op GPS-navigatie, door rebellengebied, zonder één overval - 1001 accidenten kunnen vermijden - ondanks administratieve vertragingen in Caïro en in niemandsland tussen Soedan en Ethiopië toch op tijd aankomen in de missiepost - de vlucht terug zonder vertraging, het vliegtuig wordt niet gekaapt en het boort zich niet met geweld in een groot appartementsgebouw... (als nu ook nog het slotverslagje van de laatste dagen afgeraakt, dan is de puzzel omzeggens 101% volledig). Vandaar ook een gemeende DANK aan iedereen, die rechtstreeks of onrechtstreeks meegewerkt heeft aan de realisatie van deze droom en niet in het minst aan mijn 'compagnon-de-route-van-63-dagen', BRAM!

En dan, na twee maand en half, terug thuiskomen, de septische put en de diepvriezer stukgegaan, een dierbare oma is overleden,... 't Licht gaat terug aan, de film is uit, back to reality; jammer, het had zo mooi kunnen zijn. Zou dat van die hemel later ook nog tegenvallen?

Maar even, heel even toch, heeft het allemaal geklopt.

Francis

Toegevoegd op 29 november 2010 18u43 door To

Tags

Klik op volgende tags om meer te lezen over een bepaald onderwerp:

aankomst

Pi
29 november 2010 21u24

Francis,
Jullie ervaring oversteeg het alledaagse, gewone leven. Je zat een level hoger. Het geluk dat je daarbij voelde, straalde af in jullie verslagen. Het is geluk dat je in de schoot geworpen kan krijgen als je erin gelooft en ervoor gaat.
Ik hoop dat je er nog JAREN van kan nagenieten... En anders ga je nog maar eens terug ;-)
Bedankt dat je dit gedaan hebt,
Pi

Kristof
01 december 2010 18u24

Beste Francis,
een oneindige proficiat en heel veel respect van mijnentwege voor de al bij al niet evidente tocht die je tot een goed einde hebben gebracht. Ik ben heel blij jullie te leren kennen hebben onderweg (dankzij de trage Sudanese administratie weliswaar, maar ter info: sinds een goeie week rijkt Sudan geen visas meer uit aan toeristen wegens het aankomende referendum)en koester heel positieve herinneringen aan de dagen dat we samen reisden. Het enthousiasme en de levensvreugde die jullie beiden uitstraalden werk(t)en zonder overdrijven inspirerend!
Ik kijk er dan ook naar uit het project binnen een week of 2 te bezoeken en hopelijk jou ook daarna in ons Belgenlandje terug te zien!
Als ik het weerbericht van Europa erop nakijk, dan lijkt het dat je die diepvries wel even kunt missen ;)
Warme groeten
Kristof

REAGEREN OP DIT BERICHTREAGEREN OP DIT BERICHT

De inhoud van dit veld is privé en zal niet openbaar worden gemaakt.